หากชีวิตเราเปรียบเสมือนเกม โยนบอล 5 ลูกสลับกันไปในอากาศคล้ายนักเล่นกล
บอลทั้ง 5 เปรียบได้กับ งาน, ครอบครัว, สุขภาพ, เพื่อน และจิตใจ เราคงต้องบอกว่า งาน นั้นคงต้องเป็นลูกบอล ยาง ซึ่งแม้ว่าเราจะพลาดพลั้งทำตกกี่ครั้งมันก็สามารถที่จะกระเด้งกระดอนกลับมา ให้เรานำกลับมาเล่นต่อได้ แต่บอลอีก 4 ลูกที่เหลือ คือ ครอบครัว สุขภาพ เพื่อน และจิตใจนั้น เป็นเช่นลูกแก้ว การพลาดพลั้งทำลูกใดลูกหนึ่งตกไปนั้น แม้เป็น เพียงแค่รอยถลอก รอยตำหนิเล็กๆ รอยหัก แหว่ง หรือแตกละเอียด ก็ล้วนแต่เป็นสิ่ง ที่เราไม่สามารถแก้ไขให้มันกลับมาเป็นลูกแก้วที่แววใสดังเดิมได้
ดังนั้นเรา จึงควรระลึกอยู่เสมอว่า.....ชีวิตเราคือ.....การต่อสู้ประคับประคอง
บอล ทั้ง 5 ลูกที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงให้สมดุลมากที่สุด..... ทำอย่างไรน่ะ หรือ ??
อย่างแรก.....
** จงอย่าประเมินค่าของตัวเองให้ต่ำต้อย โดย การเปรียบเทียบกับคนอื่น
พึงระลึกเสมอว่าเราทุกคนล้วนแตกต่างกัน
และทุก คนก็มีความพิเศษเป็นของตนเองโดยเฉพาะ
อย่าปล่อยให้ชีวิตผ่านไปอย่างไร้ ค่า
โดยการปล่อยเวลาให้ผ่านไป
** จงคิดว่าทุกๆ วันที่ผ่านพ้นไปคือ ส่วนหนึ่งของชีวิตเรา
อย่าเพิ่งละความพยายามเมื่อเจอปัญหา
** จงจำ ไว้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างจะจบสิ้นเมื่อคุณทิ้งความพยายามของคุณเอง
อย่ากลัวที่ จะยอมรับว่าเราไม่ใช่คนที่สมบูรณ์พร้อมในทุกอย่าง
เพราะการหลงตัวเองจะ เปรียบเสมือนผมเส้นบางๆ ที่บังตาไม่ให้คุณมองเห็นผู้คนรอบข้าง
** จง อย่ากลัวการเสี่ยง เพราะมันคือโอกาสที่คุณจะได้เรียนรู้ถึงความกล้าหาญ
อย่า ทิ้งความรักไปจากชีวิต โดยการบอกว่ามันไม่มีทางที่จะหาพบ
หนทางที่ง่ายที่ สุดที่จะได้รับ ...ความรักคือการรู้จักให้
และการรักษาความรักที่ดีที่สุด คือ ...การให้อิสระกับมัน จำไว้ว่า
ยิ่งคุณพยายามไขว่คว้ามันไว้กับตัวคุณ มากเท่าไร
มันก็ยิ่งจะจากไปจากคุณได้เร็วเท่านั้น ...อย่าพิจารณาชีวิตของ คุณเร็วเกินไป
จนคุณลืมที่จะนึกว่าคุณมาจากที่ไหนและ... คุณกำลังจะไปที่ ใด
พึงตระหนักว่าความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่มนุษย์เราต้องการ คือ...
ความประทับใจ
** จงอย่ากลัวการรับรู้ หรือเรียนรู้สิ่ง ใหม่ ๆ
ความรู้นั้นไร้น้ำหนัก...แต่เป็นทรัพย์สมบัติอันมีค่าที่มันจะติดตัว คุณไป
และจะไม่มีใครที่สามารถขโมยมันไปจากคุณได้
** จงใช้เวลาและ คารมอย่างระมัดระวัง
เพราะทุกสิ่งที่ผ่านไปจะไม่สามารถย้อนกลับคืนมาได้ เหมือนสายน้ำที่ไม่มีวันจะไหล
ย้อนกลับ
** จงรู้ว่า ชีวิตไม่ใช่การ แข่งขัน แต่ชีวิตคือ.. การเดินทาง
คือ...การสัมผัสรับรู้ในแต่ละก้าวที่เดิน ไป
Tue May 29, 2007 8:59 pm